AB INTUS

  Ένα απομονωμένο νησί της Ιρλανδίας, οι λιγοστοί κάτοικοι, δύο ξένοι, ένας ζωγράφος και ένας γλωσσολόγος, ένα καλοκαίρι, το 1979 Μοναδική ποιητική γραφή, κοφτοί, σύντομοι διάλογοι, χωρίς τίποτε το περιττό.   Η αποικιοκρατική αντίληψη σαν προσωπικός τρόπος συμπεριφοράς χωρίς καν το υποκείμενο να έχει επίγνωση (όχι ότι αυτό τον απαλάσσει) Η συμπεριφορά του άγγλου ζωγράφου Λόυντ στον δεκαπεντάχρονο Τζέιμς    “παίρνω ότι έχεις να μου δώσεις (πως πρέπει να ζωγραφίσω την θάλασσα, πως είναι το κεφάλι του γλάρου), ακόμα και το όραμα σου, την “ιδέα” σου, χωρίς τύψεις. Χωρίς καν μια δεύτερη σκέψη. Για κάποιο λόγο το “δικαιούμαι” . Επειδή είμαι πιο σημαντικός από σένα; Επειδή πρέπει επιτέλους να κερδίσω τον εραστή της γυναίκας μου; Επειδή σε βλέπω σαν ένα ψαρά;Επειδή δεν με ενδιαφέρει να υπάρχει ένα “επειδή”; Ο Τζέιμς που δεν θέλει να γίνει ψαράς όπως όλοι οι κάτοικοι του νησιού, που δεν θέλει να τον φωνάζουν Σέιμους όπως βαφτίστηκε, που ζωγραφίζει καλύτερα από τον ζω...